frontmen

frontmen (język polski)

frontmen (1.1)

wymowa:

‹frontmen›

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. muz. lider zespołu muzycznego

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	frontmen	frontmeni
dopełniacz	frontmena	frontmenów
celownik	frontmenowi	frontmenom
biernik	frontmena	frontmenów
narzędnik	frontmenem	frontmenami
miejscownik	frontmenie	frontmenach
wołacz	frontmenie	frontmeni
depr. M. i W. lm: (te) frontmeny

przykłady:

(1.1) Zespół znalazł nowego frontmena przed następną trasą koncertową.

składnia:

(1.1) frontmen + D.

kolokacje:

(1.1) frontmen formacji / grupy / kapeli / zespołu

synonimy:

(1.1) lider; war. frontman

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) muzyk

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

forma żeńska frontmenka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. frontman < ang. front + man

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: frontman

źródła:

frontmen (język angielski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, forma fleksyjna

(1.1) lm od: frontman

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: