etymon
etymon (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik etymon etymony dopełniacz etymonu etymonów celownik etymonowi etymonom biernik etymon etymony narzędnik etymonem etymonami miejscownik etymonie etymonach wołacz etymonie etymony
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) źródłosłów
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. etymolożka ż, etymolog m, etymologia ż
- przym. etymologiczny
- przysł. etymologicznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) etymon
- hiszpański: (1.1) étimo m
- niemiecki: (1.1) Etymon n
- nowogrecki: (1.1) έτυμο n
- słowacki: (1.1) etymón m
- szwedzki: (1.1) etymon
- źródła:
etymon (język angielski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) jęz. źródłosłów, etymon
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
etymon (język szwedzki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) jęz. źródłosłów, etymon
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: