ebenista
ebenista (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) stolarz-artysta, wytwórca mebli artystycznych; zob. też ebenista w Wikipedii
- (1.2) hist. stolarz wytwarzający w XVI w. we Francji meble skrzyniowe z hebanu, a w czasach baroku i klasycyzmu rzemieślnik o najwyższych umiejętnościach, operujący skomplikowanymi metodami zdobniczymi[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ebenista ebeniści dopełniacz ebenisty ebenistów celownik ebeniście ebenistom biernik ebenistę ebenistów narzędnik ebenistą ebenistami miejscownik ebeniście ebenistach wołacz ebenisto ebeniści
- przykłady:
- (1.1) Mój wuj jest ebenistą, który produkuje rzeźbione meble na specjalne zamówienia.
- (1.2) Ebeniści stanowili odrębny od stolarzy zawód, a dekretem Ludwika XIV uzyskali prawo założenia pierwszego cechu.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ebenisteria ż, ebenistyka ż, heban m, ebonit m
- przym. ebenistyczny, hebanowy, ebonitowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1-2) franc. ébéniste → stolarz-artysta < franc. ébène → heban < gr. ἔβενος → heban < st.egip. hbny
[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- francuski: (1.1) ébéniste m
- jidysz: (1.1) סטאָליער m (stoljer)
- słowacki: (1.2) ebenista m
- włoski: (1.1) ebanista m
- źródła:
- ↑ hasło ebenista w Onet Wiem Portal Wiedzy
- ↑ Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
ebenista (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ebenista ebenisti dopełniacz ebenistu ebenistov celownik ebenistovi ebenistom biernik ebenistu ebenistov miejscownik ebenistovi ebenistoch narzędnik ebenistom ebenistami
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „ebenista” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.