dzięcioły
dzięcioły (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
- (1.1) ornit. Picinae[1], podrodzina ptaków o silnym dziobie i długim języku, żywiący się owadami leśnymi, zaliczana do rodziny dzięciołowatych; zob. też dzięcioły (podrodzina) w Wikipedii
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, forma fleksyjna
- odmiana:
- (1.1) blp,
przypadek liczba mnoga mianownik dzięcioły dopełniacz dzięciołów celownik dzięciołom biernik dzięcioły narzędnik dzięciołami miejscownik dzięciołach wołacz dzięcioły - (2.1) zob. dzięcioł
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) podrodzina
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.1) dzięciołowate
- meronimy:
- (1.1) dzięcioł zielony, dzięcioł trójpalczasty, dzięcioł duży, dzięcioł średni, dzięcioł czarny, dzięcioł białogrzbiety, dzięcioł zielonosiwy
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dzięcioł m, dzięciołek nmos, dzięciolenie n, dzięciołowate nmos, dzięciolnik m, dzęciołowe nmos
- czas. dzięciolić ndk.
- przym. dzięcioli, dzięciołowy, dzięciołowaty
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła: