brylantyna
brylantyna (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik brylantyna brylantyny dopełniacz brylantyny brylantyn celownik brylantynie brylantynom biernik brylantynę brylantyny narzędnik brylantyną brylantynami miejscownik brylantynie brylantynach wołacz brylantyno brylantyny
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) pomada
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) kosmetyk, nabłyszczacz
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. brylant m, brylancik m, brylantynowanie n
- czas. brylantynować ndk.
- przym. brylantynowy, brylantowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. brillantine[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) brilliantine
- białoruski: (1.1) брыльянцін m
- bułgarski: (1.1) брилянтин m
- czeski: (1.1) brilantina ż
- francuski: (1.1) brillantine ż
- hiszpański: (1.1) brillantina ż
- interlingua: (1.1) brillantina
- niemiecki: (1.1) Brillantine ż
- rosyjski: (1.1) бриллиантин m
- włoski: (1.1) brillantina ż
- źródła:
- ↑ Hasło „brylantyna” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.