bilansowość
bilansowość (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌbʲilãw̃ˈsɔvɔɕʨ̑], AS: [bʹilãũ̯sovość], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• samogł.+n/m+szczelin.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) górn. geol. w odniesieniu do kopalin: cecha złoża, które spełnia ustalone kryteria geologiczno-górnicze, techniczno-jakościowe i ekonomiczne; zwykle kryteria te dotyczą m.in. głębokości występowania, miąższości pokładu i zawartości różnych minerałów w złożu[1]; zob. też kryteria bilansowości w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik bilansowość dopełniacz bilansowości celownik bilansowości biernik bilansowość narzędnik bilansowością miejscownik bilansowości wołacz bilansowości
- przykłady:
- (1.1) Zgodnie z przyjętymi obecnie kryteriami bilansowości eksploatację węgla kamiennego ograniczono do głębokości 1000 m.[2]
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 18 grudnia 2001 r. w sprawie kryteriów bilansowości złóż kopalin (Dz.U. 2001 nr 153 poz. 1774).
- ↑ Anna Weiner, Paliwa sektora energetycznego i odpady chemii organicznej jako paliwo alternatywne a ochrona środowiska w Polsce w świetle przepisów Unii Europejskiej. Część I. Paliwa sektora energetycznego, w: Rocznik Ochrony Środowiska, tom VII, Środkowo-Pomorskie Towarzystwo Naukowe Ochrony Środowiska, 2006, s. 315-335.