Wadowice
Wadowice (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1) blp,
przypadek liczba mnoga mianownik Wadowice dopełniacz Wadowic celownik Wadowicom biernik Wadowice narzędnik Wadowicami miejscownik Wadowicach wołacz Wadowice
- przykłady:
- (1.1) Obszar Wadowic charakteryzuje się dużym zróżnicowaniem wysokości względnej.
- (1.1) Wzięli ślub u karmelitów w Wadowicach na górce.
- (1.1) Miastami partnerskimi Wadowic są Asyż i San Giovanni Rotondo.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Wadowicach • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Wadowic • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Wadowic • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Wadowic • mieszkaniec / mieszkanka Wadowic • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Wadowicach • pochodzić z Wadowic • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Wadowic
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) miasto
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wadowiczanin mos, wadowiczanka ż
- przym. wadowicki, podwadowicki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- nazwa typu patronimicznego utworzona od nazwiska pol. Wada (por. wyraz pospolity pol. wada)[1] lub od nazwy osobowej pol. Wad (przypuszczalnie formy skróconej imienia pol. Rozwad)[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) Вадавіцы lm
- jidysz: (1.1) וואַדעוויץ (wadewic)
- niemiecki: (1.1) Wadowitz n, Frauenstadt ż
- wilamowski: (1.1) Vadovic, Wadowic, Frauśtot
- źródła:
- ↑ Stanisław Rospond, Słownik etymologiczny miast i gmin PRL, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław, Warszawa, Kraków, Gdańsk, Łódź 1984, ISBN 83-04-01090-9.
- ↑ Maria Malec, Słownik etymologiczny nazw geograficznych Polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13857-2.