Tyraspol
Tyraspol (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. adm. miasto na terenie Mołdawii, na lewym brzegu Dniestru, stolica samozwańczej republiki Naddniestrza[1]; zob. też Tyraspol w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Tyraspol Tyraspole dopełniacz Tyraspola[2]
Tyraspolu[3][4]Tyraspolów
Tyraspolicelownik Tyraspolowi Tyraspolom biernik Tyraspol Tyraspole narzędnik Tyraspolem Tyraspolami miejscownik Tyraspolu[4] Tyraspolach wołacz Tyraspolu Tyraspole
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Tyraspolu • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Tyraspola • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Tyraspola • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Tyraspola • mieszkaniec / mieszkanka Tyraspola • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Tyraspolu • pochodzić z Tyraspola • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Tyraspola
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) miasto
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. tyraspolanin mos, tyraspolanka ż
- przym. tyraspolski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Tiraspol
- białoruski: (1.1) Ціраспаль m
- hiszpański: (1.1) Tiráspol
- japoński: (1.1) ティラスポリ, ティラスポール
- rosyjski: (1.1) Тирасполь m
- rumuński: (1.1) Tiraspol
- szwedzki: (1.1) Tiraspol
- ukraiński: (1.1) Тирасполь m
- źródła:
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 202.
- ↑ Hasło „Tyraspol” w: Dobry słownik, red. Łukasz Szałkiewicz, Artur Czesak, Sebastian Żurowski.
- ↑ Hasło „Tyraspol” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ 4,0 4,1 Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 74.