Tajmyra
Tajmyra (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) geogr. hydrol. rzeka w Rosji na półwyspie Tajmyr, na północy Kraju Krasnojarskiego, przepływająca przez jezioro Tajmyr[1]; zob. też Tajmyra w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Tajmyra Tajmyry dopełniacz Tajmyry Tajmyr celownik Tajmyrze Tajmyrom biernik Tajmyrę Tajmyry narzędnik Tajmyrą Tajmyrami miejscownik Tajmyrze Tajmyrach wołacz Tajmyro Tajmyry
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Tajmyry • nad Tajmyrą • Tajmyra wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływa • na prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Tajmyry • pływać / płynąć Tajmyrą
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) rzeka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- (1.1) Dolna Tajmyra, Górna Tajmyra
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) Таймыра
- czeski: (1.1) Tajmyra
- francuski: (1.1) Taïmyr
- litewski: (1.1) Taimyra
- niemiecki: (1.1) Taimyra
- rosyjski: (1.1) Таймыра ż
- ukraiński: (1.1) Таймира ż
- włoski: (1.1) Tajmyra
- źródła:
- ↑ Lech Ratajski, Janina Szewczyk, Przemysław Zwoliński, Polskie nazewnictwo geograficzne świata, PWN, Warszawa 1959, s. 192.