Mardocheusz
Mardocheusz (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
- (1.1) bibl. liter. postać z Księgi Estery, opiekun Estery; zob. też Mardocheusz w Wikipedii
- (1.2) rzad. imię męskie
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Mardocheusz Mardocheuszowie / Mardocheusze dopełniacz Mardocheusza Mardocheuszów celownik Mardocheuszowi Mardocheuszom biernik Mardocheusza Mardocheuszów narzędnik Mardocheuszem Mardocheuszami miejscownik Mardocheuszu Mardocheuszach wołacz Mardocheuszu Mardocheuszowie / Mardocheusze depr. M. i W. lm: (te) Mardocheusze
- przykłady:
- (1.1) Estera uczyniła zgodnie z poleceniem Mardocheusza, tak jakby była jeszcze pod jego opieką[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) pan Mardocheusz • brat / kuzyn / wujek / dziadek Mardocheusz • mężczyzna imieniem (o imieniu) Mardocheusz • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Mardocheusz • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Mardocheusz • otrzymać / dostać / przybrać imię Mardocheusz • dzień imienin / imieniny Mardocheusza
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. Mardocheus, łac. Mardochaeus < gr. Μαρδοχαῖος < hebr. מרדכי (mordecháy)[2] < akad. 𒀭𒀫𒌓 (Marduk)[3]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Mordecai, Mordechai
- francuski: (1.1) Mardochée m
- łaciński: (1.1) Mardocheus m, Mardochaeus m
- włoski: (1.1) Mardocheo m
- źródła:
- ↑ Księga Estery 2,20, Biblia Tysiąclecia Online, Poznań 2003 (tłum. Stanisław Grzybek).
- ↑ Hasło „mardocheo” w: treccani.it.
- ↑ Hasło „Mardocheusz” w: Online Etymology Dictionary.