Kobuleti
Kobuleti (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1) nieodm., blm,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Kobuleti Kobuleti dopełniacz Kobuleti Kobuleti celownik Kobuleti Kobuleti biernik Kobuleti Kobuleti narzędnik Kobuleti Kobuleti miejscownik Kobuleti Kobuleti wołacz Kobuleti Kobuleti
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Kobuleti • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Kobuleti • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Kobuleti • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Kobuleti • mieszkaniec / mieszkanka Kobuleti • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Kobuleti • pochodzić z Kobuleti • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Kobuleti
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) miasto
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Kobuleti
- czeski: (1.1) Kobuleti
- francuski: (1.1) Kobuleti
- kataloński: (1.1) Kobuleti
- litewski: (1.1) Kobuletis
- niemiecki: (1.1) Kobuleti
- rosyjski: (1.1) Кобулети
- słoweński: (1.1) Kobuleti
- ukraiński: (1.1) Кобулеті
- włoski: (1.1) Kobuleti
- źródła: