Kniahinin
Kniahinin (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. adm. wieś na Ukrainie, położona w rejonie demidowskim obwodu rówieńskiego[1][2]; zob. też Kniahinin w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Kniahinin Kniahininy dopełniacz Kniahinina Kniahininów celownik Kniahininowi Kniahininom biernik Kniahinin Kniahininy narzędnik Kniahininem Kniahininami miejscownik Kniahininie Kniahininach wołacz Kniahininie Kniahininy
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Kniahininie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Kniahinina • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Kniahinina • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Kniahinina • mieszkaniec / mieszkanka Kniahinina • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Kniahininie • pochodzić z Kniahinina • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Kniahinina
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) wieś
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. kniahiniński
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- niemiecki: (1.1) Knjahynyne
- rosyjski: (1.1) Княгинино
- rumuński: (1.1) Kneahînîne
- ukraiński: (1.1) Княгинине
- źródła:
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 320.
- ↑ Hasło „Kniahinin, pow. dubieński” w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno. Warszawa, 1883.