Kazwin
Kazwin (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. adm. miasto w północnym Iranie, stolica ostanu o tej samej nazwie[1]; zob. też Kazwin w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Kazwin Kazwiny dopełniacz Kazwinu[2] Kazwinów celownik Kazwinowi Kazwinom biernik Kazwin Kazwiny narzędnik Kazwinem Kazwinami miejscownik Kazwinie Kazwinach wołacz Kazwinie Kazwiny
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Kazwinie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Kazwinu • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Kazwinu • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Kazwinu • mieszkaniec / mieszkanka Kazwinu • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Kazwinie • pochodzić z Kazwinu • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Kazwinu
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) miasto
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Qazvin
- białoruski: (1.1) Казвін
- czeski: (1.1) Kazvín
- francuski: (1.1) Qazvin
- hiszpański: (1.1) Qazvín
- kataloński: (1.1) Qazvín
- litewski: (1.1) Kazvinas
- niemiecki: (1.1) Qazvin
- rosyjski: (1.1) Казвин
- ukraiński: (1.1) Казвін
- włoski: (1.1) Qazvin
- źródła:
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 432.
- ↑ Lech Ratajski, Janina Szewczyk, Przemysław Zwoliński, Polskie nazewnictwo geograficzne świata, PWN, Warszawa 1959, s. 304.