Jagielnica
Jagielnica (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) geogr. adm. wieś, a dawniej miasteczko na Ukrainie, położone w rejonie czortkowskim obwodu tarnopolskiego[1][2]; zob. też Jagielnica (Ukraina) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Jagielnica Jagielnice dopełniacz Jagielnicy Jagielnic celownik Jagielnicy Jagielnicom biernik Jagielnicę Jagielnice narzędnik Jagielnicą Jagielnicami miejscownik Jagielnicy Jagielnicach wołacz Jagielnico Jagielnice
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Jagielnicy • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Jagielnicy • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Jagielnicy • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Jagielnicy • mieszkaniec / mieszkanka Jagielnicy • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Jagielnicy • pochodzić z Jagielnicy • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Jagielnicy
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) wieś
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. jagielnicki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Jagielnica
- rosyjski: (1.1) Ягельница ż
- rumuński: (1.1) Iahilnîțea
- ukraiński: (1.1) Ягільниця ż
- źródła:
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 317.
- ↑ Hasło „Jagielnica (1), miasteczko” w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy. Warszawa, 1882.