Hadziacz
Hadziacz (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. adm. miasto na Ukrainie, w obwodzie połtawskim, nad rzeką Psioł[1][2]; zob. też Hadziacz w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Hadziacz Hadziacze dopełniacz Hadziacza Hadziaczów celownik Hadziaczowi Hadziaczom biernik Hadziacz Hadziacze narzędnik Hadziaczem Hadziaczami miejscownik Hadziaczu Hadziaczach wołacz Hadziaczu Hadziacze
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Hadziaczu • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Hadziacza • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Hadziacza • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Hadziacza • mieszkaniec / mieszkanka Hadziacza • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Hadziaczu • pochodzić z Hadziacza • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Hadziacza
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) miasto
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Hadiach
- czeski: (1.1) Haďač
- niemiecki: (1.1) Hadjatsch
- rosyjski: (1.1) Гадяч
- rumuński: (1.1) Hadeaci
- ukraiński: (1.1) Гадяч
- źródła:
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 315.
- ↑ Hasło „Hadziacz” w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy. Warszawa, 1882.