Fanar
Fanar (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. historyczna dzielnica Stambułu zamieszkana tradycyjnie przez grecką diasporę; zob. też Fanar w Wikipedii
- (1.2) przen. wpływowa politycznie arystokratyczna grecka, prawosławna diaspora w Turcji wraz z patriarchatem
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Fanar Fanary dopełniacz Fanaru Fanarów celownik Fanarowi Fanarom biernik Fanar Fanary narzędnik Fanarem Fanarami miejscownik Fanarze Fanarach wołacz Fanarze Fanary
- przykłady:
- (1.1) Siedziba Patriarchatu znajduje się w dzielnicy Fanar, nieopodal Złotego Rogu, więc ekumeniczny patriarcha Bartłomiej nazywany jest zwykle przez władze tureckie patriarchą Fanaru[1].
- (1.2) Plany, omówione w Carogrodzie pomiędzy Fanarem a Kalifatem, sięgały daleko, mając zmienić znacznie mapę polityczną wschodniej Europy[2].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) Fanarion
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) dzielnica
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. fanariota m, fanariotka ż, Fanarion m
- przym. fanarski, fanariocki
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Fener, Phanar
- francuski: (1.1) Phanar m
- nowogrecki: (1.1) Φανάρι n
- rosyjski: (1.1) Фанар m
- starogrecki: (1.1) Φανάρι n
- turecki: (1.1) Fener
- źródła: