Elżbieta

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Elżbieta (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [ɛlʒˈbʲjɛta], AS: [elžbʹi ̯eta], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j  ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie; zob. też Elżbieta w Wikipedii
(1.2) geogr. wieś w Polsce, w województwie lubelskim, w gminie Opole Lubelskie; zob. też Elżbieta (województwo lubelskie) w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikElżbietaElżbiety
dopełniaczElżbietyElżbiet
celownikElżbiecieElżbietom
biernikElżbietęElżbiety
narzędnikElżbietąElżbietami
miejscownikElżbiecieElżbietach
wołaczElżbietoElżbiety
przykłady:
(1.1) Wczoraj poszedłem z moją Elżbietą do kina.
składnia:
kolokacje:
(1.1) pani Elżbieta • siostra / kuzynka / ciocia / babcia Elżbieta • kobieta imieniem (o imieniu) Elżbieta • święta / błogosławiona Elżbieta • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Elżbieta • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Elżbieta • otrzymać / dostać / przybrać imię Elżbieta • dzień imienin / imieniny Elżbiety • na Elżbietę (o dniu)
(1.2) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Elżbiecie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Elżbiety • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Elżbiety • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Elżbiety • mieszkaniec / mieszkanka Elżbiety • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Elżbiecie • pochodzić z Elżbiety • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Elżbiety
synonimy:
(1.1) Ela, Elusia, Elka, Elżbietka, Elunia, Elżunia, Elcia
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. elżbietańczyk mos, elżbietanin mos, Halszka ż, Ela ż, Elusia ż, Elka ż, Elżbietka ż, Elunia ż, Elżunia ż, Elcia ż, elżbietanka ż, elżbietanizm m, elżbietańskość ż, Elżbiecin m, Izabella ż, Eliza ż
przym. elżbietański
związki frazeologiczne:
dzień Elżbiety da orędzie, czy ta zima sroga będzie • na Elżbiety kiedy leje, złe latu robi nadzieje • na świętą Elżbietę bywa śnieg nad pietę • święta Elżbieta – śniegiem pokryta • zjawia to Elżbieta święta, czy ta zima będzie cięta • gdy w Elżbietę pada, pluchę i błoto zapowiada
etymologia:
(1.1) łac. Elisabetha < gr. Ἐλισάβετ < hebr. אלישבע (elisheba, eliszebeth) → Bóg moją przysięgą[1] < hebr. אל + שבועה; imię pochodzenia biblijnego od Elżbiety, matki Jana Chrzciciela lub Eliszeby, żony Arona
(1.2) od (1.1)
uwagi:
zob. też Elżbieta w Wikicytatach
(1.1) w języku polskim co najmniej od XII wieku[1]
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 Jan Miodek Słownik ojczyzny polszczyzny, oprac. Monika Zaśko-Zielińska, Tomasz Piekot, wydawnictwo Europa, Wrocław 2002, s. 195
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=Elżbieta&oldid=8388145”