Dz. U.
Dz. U. (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
skrót
- przykłady:
- (1.1) Minister Edukacji i Nauki kieruje działem administracji rządowej – oświata i wychowanie, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 października 2020 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Edukacji i Nauki (Dz. U. z 2022 r. poz. 18)[1].
- składnia:
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) Jest to skrót formalnie obowiązujący na mocy prawa[2] i stosowany w samym Dzienniku Ustaw[3], jednakże Rada Języka Polskiego nie uznała go za poprawny[4].
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki z dnia 14 kwietnia 2022 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie udzielania dotacji celowej na wyposażenie szkół w podręczniki, materiały edukacyjne i materiały ćwiczeniowe w 2022 r.. dziennikustaw.gov.pl. [dostęp 26 kwietnia 2022].
- ↑ Zasady Techniki Prawodawczej, Dz.U. z 2016 r. poz. 283 § 162 ust. 2 pkt 1. dziennikustaw.gov.pl. [dostęp 26 kwietnia 2022].
- ↑ Porada „Dziennik Ustaw w skrócie” w: Poradnia językowa PWN.
- ↑ Zapis skrótu tytułu „Dziennik Ustaw"/„Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej". rjp.pan.pl. [dostęp 26 kwietnia 2022].