Białobożnica
Białobożnica (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) geogr. wieś, a dawniej miasteczko, na Ukrainie w rejonie czortkowskim obwodu tarnopolskiego[1][2]; zob. też Białobożnica w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Białobożnica Białobożnice dopełniacz Białobożnicy Białobożnic celownik Białobożnicy Białobożnicom biernik Białobożnicę Białobożnice narzędnik Białobożnicą Białobożnicami miejscownik Białobożnicy Białobożnicach wołacz Białobożnico Białobożnice
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Białobożnicy • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Białobożnicy • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Białobożnicy • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Białobożnicy • mieszkaniec / mieszkanka Białobożnicy • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Białobożnicy • pochodzić z Białobożnicy • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Białobożnicy
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) wieś
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. białobożnicki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- niemiecki: (1.1) Biloboschnyzja
- rosyjski: (1.1) Белобожница
- ukraiński: (1.1) Білобожниця
- źródła:
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 308.
- ↑ Hasło „Białobożnica, wieś, powiat czortkowski” w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna. Warszawa, 1880.