Bóbrka
Bóbrka (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) geogr. miasto na Ukrainie, na Podolu, nad Ługiem, w obwodzie lwowskim, w rejonie przemyślańskim[1][2]; zob. też Bóbrka (Ukraina) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Bóbrka Bóbrki dopełniacz Bóbrki Bóbrek celownik Bóbrce Bóbrkom biernik Bóbrkę Bóbrki narzędnik Bóbrką Bóbrkami miejscownik Bóbrce Bóbrkach wołacz Bóbrko Bóbrki
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Bóbrce • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Bóbrki • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Bóbrki • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Bóbrki • mieszkaniec / mieszkanka Bóbrki • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Bóbrce • pochodzić z Bóbrki • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Bóbrki
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) miasto
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Bibrka
- niemiecki: (1.1) Bibrka
- rosyjski: (1.1) Бобрка
- rumuński: (1.1) Bibrka
- ukraiński: (1.1) Бібрка
- źródła:
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 309.
- ↑ Hasło „Bóbrka” w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna. Warszawa, 1880.