świeżyć
świeżyć (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
czasownik niedokonany
- (1.1) hutn. usuwać domieszki metali w procesie wytopu stali, miedzi lub ołowiu
- (1.2) hutn. natleniać surówkę z wytopu w wielkim piecu w celu zmniejszenia zawartości węgla
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. świeżonka ż, świeżość ż, świeżenie n, świeżak m, świeżyzna ż, odświeżanie n, odświeżenie n
- czas. odświeżać ndk., odświeżyć dk.
- przym. świeży, nieświeży, świeżutki, świeżusieńki, świeżuteńki
- przysł. świeżo, nieświeżo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła: