łauma
łauma (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik łauma łaumy dopełniacz łaumy łaum celownik łaumie łaumom biernik łaumę łaumy narzędnik łaumą łaumami miejscownik łaumie łaumach wołacz łaumo łaumy
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „łauma” w: Barbara i Adam Podgórscy, Wielka księga demonów polskich, Wydawnictwo KOS, Katowice 2018, ISBN 978-83-7649-153-0.
- ↑ Hasło „láimė” w: Wojciech Smoczyński, Słownik etymologiczny języka litewskiego, na prawach rękopisu, 2021, s. 619.
łauma (język jaćwieski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Zigmas Zinkevičius, „Lenkų-jotvingių žodynėlis?“, Baltistica, t. 21, cz. 1, 1985, s. 75.