zewnątrz

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

zewnątrz (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈzɛvnɔ̃nṭʃ], AS[zevnõnṭš], zjawiska fonetyczne: wygł.udziąs.nazal.asynch. ą  ?/i
znaczenia:

przyimek

(1.1) przest. poza obrębem czegoś, poza obszarem jakiejś powierzchni terenu, obiektu lub środowiska

przysłówek

(2.1) poza tym, o czym się mówi
odmiana:
przykłady:
(1.1) Zewnątrz fraku wystawały nitki.
(2.1) Hala targowa była obskurna, choć z zewnątrz utrzymana schludnie.
składnia:
(1.1) zewnątrz + rzecz. w D.
(2.1) zewnątrz + czas.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) wewnątrz
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zewnętrze n
czas. uzewnętrzniać ndk., uzewnętrznić dk.
przym. zewnętrzny
przysł. zewnętrznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) od przysłówka zewnątrz
uwagi:
użycie samego zewnątrz jest rzadkie i odczuwane jako archaizm, najczęściej używane są połączenia na / od / z zewnątrz
tłumaczenia:
źródła: