wypadły
wypadły (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) taki, który stracił oparcie lub umocowanie, po czym spadł i znalazł się na zewnątrz czegoś
- (1.2) taki, który, wybiegłszy skądś, nagle się ukazał
- (1.3) taki, który zdarzył się w określonym czasie lub miejscu
czasownik, forma fleksyjna
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik wypadły wypadła wypadłe wypadli wypadłe dopełniacz wypadłego wypadłej wypadłego wypadłych celownik wypadłemu wypadłej wypadłemu wypadłym biernik wypadłego wypadły wypadłą wypadłe wypadłych wypadłe narzędnik wypadłym wypadłą wypadłym wypadłymi miejscownik wypadłym wypadłej wypadłym wypadłych wołacz wypadły wypadła wypadłe wypadli wypadłe nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) W prywatnym domu w Domaradzu […], od wypadłego z pieca centralnego ogrzewania żaru, zajęły się trociny i drewno zgromadzone w piwnicy[1].
- (1.2) — Coście za człek? — spytał pan Nachimowicz wypadłego, drżącego świadka, którego z łap swoich nie wypuszczał surowy wachmistrz[2].
- (1.3) Żądam, by w tym uniwersale jasno wyłożono o słusznym nieukontentowaniu imperatorowej z racji wypadłej na ostatnim sejmie rezolucji, mocą której używanie krzyżów i medalów wojskowych […] znowu dozwolone zostało[3].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Krótko, „Dziennik Polski”, 2002-11-07, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Ferdynand Ossendowski, Lisowczycy, wyd. Wydawnictwo Polskie, Poznań 1929.
- ↑ Władysław Reymont, Rok 1794, 1918, Narodowy Korpus Języka Polskiego.