vånda

vånda (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) męka, męczarnia, udręka, katusze

(1.2) udręka spowodowana lękiem lub bojaźnią, trwoga

odmiana:

(1.1-2) en vånda, våndan, våndor, våndorna

przykłady:

składnia:

(1.2) vånda inför något → trwoga przed czymś

kolokacje:

(1.1) vara en vånda för någon → być męczarnią/udręką dla kogoś • vålla en vånda → zadać mękę; sprawić udrękę

(1.2) göra något med/under (stor) vånda → robić coś z (wielką) trwogą • göra något inte utan vånda → robić coś nie bez trwogi • fyllas/gripas av vånda → wpaść w trwogę

synonimy:

(1.1) plåga, pina, kval, ve, tortyr, lidande

(1.2) ångest

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. våndas

związki frazeologiczne:

złożenie rzecz. födslovånda, själavånda

etymologia:

uwagi:

źródła: