touwuł
touwuł (język wilamowski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. touwułspyłc m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- śwn. tiuvel, tievel, tîvel < śwn. tiufal. por. górnosaksoński Teiw(e)l, niem. Teufel, niem. Deiwel (w Pennsylwanii), niem. Deibel, Deiwel (w Poznaniu), niderl. duivel, st.saks. diubol, dolnoniem. Düwel, Dîwel, ang. devil
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 286.