telefonia
telefonia (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌtɛlɛˈfɔ̃ɲja], AS: [telefõńi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.• i → j
- podział przy przenoszeniu wyrazu: tele•fonia[1]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) telekom. dział telekomunikacji, obejmujący zagadnienia dotyczące przekazywania dźwięków za pomocą telefonu[2]
- (1.2) telekom. system odbioru i przesyłania na odległość dźwięków mowy za pomocą telefonów[3]
- odmiana:
- (1.1-2) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik telefonia dopełniacz telefonii celownik telefonii biernik telefonię narzędnik telefonią miejscownik telefonii wołacz telefonio
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) telefonia komórkowa
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. telefon m, telefonista m, telefonistka ż, telefonowanie n
- czas. telefonować ndk., zatelefonować dk.
- przym. telefoniczny
- przysł. telefonicznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.2) telephony
- białoruski: (1.1) тэлефанія ż
- esperanto: (1.1) telefonio; (1.2) telefonio
- hiszpański: (1.1) telefonía ż; (1.2) telefonía ż
- nowogrecki: (1.1) τηλεφωνία ż; (1.2) τηλεφωνία ż
- źródła:
telefonia (język baskijski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) telefonia
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. telefono
- czas. telefonatu
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
telefonia (język włoski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: /te.le.fo.'ni.a/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) telefonia
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) telefonia senza fili → radiotelefonia
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. telefonata ż, telefonino m, telefonista m ż, telefono m
- czas. telefonare
- przym. telefonico
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła: