tafla
tafla (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) płyta czegoś gładkiego[1]
- (1.2) równa, gładka, lśniąca powierzchnia wody[1]
- (1.3) st.pol. flis. tylna część tratwy[2]
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik tafla tafle dopełniacz tafli tafli / tafel celownik tafli taflom biernik taflę tafle narzędnik taflą taflami miejscownik tafli taflach wołacz taflo tafle
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) tafla lodu / marmuru / kamienia / biurka / stołu • gładki jak tafla
- (1.2) tafla wody / jeziora / stawu / morza / oceanu • lśniąca / pęknięta tafla
- synonimy:
- (1.1) płyta
- (1.2) powierzchnia, płaszczyzna
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1
Hasło „tafla” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
- ↑ Hasło „tafla” w: Słownik pojęciowy języka staropolskiego, kier. projektu Bożena Sieradzka-Baziur, Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk, Kraków, ISBN 978-83-64007-23-1.
tafla (język islandzki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Viktor Mandrik, Kieszonkowy słownik islandzko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2008, ISBN 978-83-214-1381-5, s. 251.