szeptanie
szeptanie (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od szeptać
- odmiana:
- (1.1) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik szeptanie dopełniacz szeptania celownik szeptaniu biernik szeptanie narzędnik szeptaniem miejscownik szeptaniu wołacz szeptanie
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) nieszeptanie
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. szepnięcie n, szept m, szeptanina ż, szeptaninka ż, szeptanka ż, szeptun m, szeptunka ż, szeptucha ż
- czas. wyszeptać, szeptać ndk., szepnąć dk.
- przym. szeptliwy
- przysł. szeptliwie
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) шаптанне n
- jidysz: (1.1) שושקע m (szuszke), שעפּטש m (szepcz)
- rosyjski: (1.1) шептание n
- źródła: