spektrometria
spektrometria (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌspɛktrɔ̃ˈmɛtrʲja], AS: [spektrõmetrʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) fiz. dział spektroskopii zajmujący się pomiarami długości fali promieniowania elektromagnetycznego w widmach optycznych oraz natężenia promieniowania o różnych długościach fali; zob. też spektrometria w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) blm
przypadek liczba pojedyncza mianownik spektrometria dopełniacz spektrometrii celownik spektrometrii biernik spektrometrię narzędnik spektrometrią miejscownik spektrometrii wołacz spektrometrio
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. spektrometryczny
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) spectrometry
- baskijski: (1.1) espektrometria
- białoruski: (1.1) спектраметрыя ż
- francuski: (1.1) spectrométrie ż
- hiszpański: (1.1) espectrometría ż
- nowogrecki: (1.1) φασματομετρία ż
- rosyjski: (1.1) спектрометрия ż
- ukraiński: (1.1) спектрометрія ż
- włoski: (1.1) spettrometria ż
- źródła: