sardyński
sardyński (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [sarˈdɨ̃j̃sʲci], AS: [sardỹĩ ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• rozs. artyk.
-
- znaczenia:
przymiotnik
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (2.1) jęz. język sardyński; zob. też język sardyński w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik sardyński sardyńska sardyńskie sardyńscy sardyńskie dopełniacz sardyńskiego sardyńskiej sardyńskiego sardyńskich celownik sardyńskiemu sardyńskiej sardyńskiemu sardyńskim biernik sardyńskiego sardyński sardyńską sardyńskie sardyńskich sardyńskie narzędnik sardyńskim sardyńską sardyńskim sardyńskimi miejscownik sardyńskim sardyńskiej sardyńskim sardyńskich wołacz sardyński sardyńska sardyńskie sardyńscy sardyńskie
- przykłady:
- (1.1) Dodatkowo o odrębności kulturowej i etnicznej rdzennych mieszkańców wyspy świadczy język sardyński, którym posługują się na co dzień[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Sardynia, Sardyńczyk, Sardynka
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Sardinian
- baskijski: (1.1) sardiniar
- białoruski: (1.1) сардзінскі; (2.1) сардзінская ż
- bułgarski: (1.1) сардински
- chorwacki: (1.1) sardinski
- czeski: (1.1) sardinský
- esperanto: (1.1) sarda, sardinia
- francuski: (1.1) sarde; (2.1) sarde m
- hiszpański: (1.1) sardo
- interlingua: (1.1) sarde
- kataloński: (1.1) sard
- niemiecki: (1.1) sardisch, sardinisch
- rosyjski: (1.1) сардинский
- sardyński: (1.1) sardu
- słowacki: (1.1) sardínsky
- słoweński: (1.1) sardinski
- szwedzki: (1.1) sardisk
- ukraiński: (1.1) сардинський
- węgierski: (1.1) szárd, szardíniai; (2.1) szárd
- włoski: (1.1) sardo
- źródła:
- ↑ Artur SOBCZYK, Wszechświat, 01/01/2005, Narodowy Korpus Języka Polskiego.