reneta
reneta (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) bot. ogrod. grupa późnych odmian uprawnych jabłoni domowej dających owoce o charakterystycznym winno-kwaskowatym smaku i soczystym miąższu; zob. też reneta w Wikipedii
- (1.2) ogrod. spoż. kulin. cuk. jabłko o charakterystycznym winno-kwaskowatym smaku i soczystym miąższu, owoc renety (1.1)
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik reneta renety dopełniacz renety renet celownik renecie renetom biernik renetę renety narzędnik renetą renetami miejscownik renecie renetach wołacz reneto renety
- przykłady:
- (1.1) W sadzie rośnie dorodna reneta. Dojrzewa bardzo późno, ale warto czekać na jej owoce.
- (1.2) Renety nadają się doskonale na szarlotkę.
- (1.2) Księże, nie masz nadziei, że będziemy jedli czerwone renety z mojej szkółki — a spodziewasz się owoców na spróchniałym drzewie![1]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) szara reneta • złota reneta • czerwona reneta
- (1.2) szara reneta • złota reneta • czerwona reneta
- synonimy:
- antonimy:
- hiponimy:
- (1.1) bursztynówka, szara reneta, złota reneta, czerwona reneta
- (1.2) bursztynówka, szara reneta, złota reneta, czerwona reneta
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1-2) zobacz też: antonówka • malinówka • papierówka
- tłumaczenia:
- bułgarski: (1.1) ренета ż; (1.2) ренета ż
- francuski: (1.1) reinette ż; (1.2) reinette ż
- niemiecki: (1.2) Renette ż
- źródła:
- ↑ Juliusz Słowacki, Horsztyński, pl.wikisource.org