praca każda ma zapłatę; rozkosz sromotę, utratę
praca każda ma zapłatę; rozkosz sromotę, utratę (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˈpraʦ̑a ˈkaʒda ˈma zaˈpwatɛ ˈrɔskɔʃ srɔ̃ˈmɔtɛ uˈtratɛ], AS: [praca každa ma zapu̯ate roskoš srõmote utrate], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• denazal.
- znaczenia:
przysłowie polskie
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- inne wersje: praca każda ma zapłatę, rozpusta sromotę • każda praca ma zapłatę
- zobacz inne przysłowia o pracy
- tłumaczenia:
- źródła:
- Hasło „praca” w: Samuel Adalberg, Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich, Druk Emila Skiwskiego, Warszawa 1889–1894, s. 430.