plachta
plachta (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik plachta plachty dopełniacz plachty plachet celownik plachtě plachtám biernik plachtu plachty wołacz plachto plachty miejscownik plachtě plachtách narzędnik plachtou plachtami
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
plachta (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. plachetnica ż, plachtár m, plachtárka ż, plachtárstvo n, Plachty ż
- czas. plachtáriť ndk.
- przym. plachtový, plachtársky
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: