półbut
półbut (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik półbut półbuty dopełniacz półbuta półbutów celownik półbutowi półbutom biernik półbut półbuty narzędnik półbutem półbutami miejscownik półbucie półbutach wołacz półbucie półbuty
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) półbuty damskie / męskie / dziecięce / chłopięce / dziewczęce • przymierzać / przymierzyć / ubierać / ubrać / zakładać / założyć / wzuwać / wzuć / nosić / zdejmować / zdjąć / zzuwać / zzuć półbuty • znosić / zużyć półbuty • wygodne / niewygodne półbuty • półbuty piją / cisną / uwierają / pasują / dobrze leżą • półbuty sznurowane / wsuwane / zapinane • półbuty sportowe / wojskowe / robocze / wizytowe / do garnituru • czarne / brązowe / szare / zielone / białe / … półbuty • półbuty skórzane / zamszowe / ze skaju
- synonimy:
- antonimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Obuwie
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) casual shoe, lace-up, brogue, saddle shoe, oxford shoe, amer. blucher oxford
- francuski: (1.1) derby m
- niemiecki: (1.1) Halbschuh m
- rosyjski: (1.1) полуботинок m
- węgierski: (1.1) félcipő
- wilamowski: (1.1) pobütkja lm, pobütkia lm
- źródła:
- ↑ Tore Renberg Człowiek, który pokochał Yngvego (Mannen som elsket Yngve), tłum Katarzyna Tunkiel, Wydawnictwo Akcent, Warszawa 2011, ISBN 9788362180318, s. 84