manna z nieba
manna z nieba (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˈmãnːa ˈzʲ‿ɲɛba], AS: [mã•na zʹ‿ńeba], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• zmięk. międzywyr.• przyim. nie tw. syl.• gemin.
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński
- (1.1) coś dobrego, co przychodzi nagle, niespodziewanie lub łatwo (bez wysiłku)
- przykłady:
- (1.1) (…) A przynajmniej mleka • Kropelkę dajcie, wszak tu manna z nieba • Padać nie będzie dla biednej staruszki[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) manna z nieba leci / pada / spada • czekać na mannę z nieba • oczekiwać / spodziewać się manny z nieba
- synonimy:
- (1.1) manna niebieska
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- z Biblii: Biblia Wujka (1923)/Księga Wyjścia 16, 4 i 12-16
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) manna from heaven
- białoruski: (1.1) манна нябесная ż
- francuski: (1.1) manne du ciel ż
- hiszpański: (1.1) maná del cielo m
- nowogrecki: (1.1) μάννα εξ ουρανού n
- rosyjski: (1.1) манна небесная ż
- słowacki: (1.1) manna nebeská ż
- włoski: (1.1) manna dal cielo
- źródła: