immoralizm
immoralizm (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌĩmːɔˈralʲism̥], AS: [ĩ•moralʹism̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal.• akc. pob.• gemin.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) nieuznawanie norm moralnych
- (1.2) filoz. pogląd filozoficzny dopuszczający jedynie kryteria pozamoralne jako podstawę wszelkich ocen, kwestionujący istniejące systemy etyczne i wzorce moralne
- odmiana:
- (1.1-2) blm;
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik immoralizm immoralizmy dopełniacz immoralizmu immoralizmów celownik immoralizmowi immoralizmom biernik immoralizm immoralizmy narzędnik immoralizmem immoralizmami miejscownik immoralizmie[1] immoralizmach wołacz immoralizmie[1] immoralizmy
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) amoralizm, libertynizm
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) postawa
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. immoralista m, immoralistka ż
- przym. immoralny, immoralistyczny
- przysł. immoralnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) franc. immoralisme[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) immoralism
- francuski: (1.1) immoralisme m
- niemiecki: (1.1) Immoralismus m
- portugalski: (1.1) imoralismo m; (1.2) imoralismo m
- słoweński: (1.1) imoralizem m
- ukraiński: (1.1) імморалізм m
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
- ↑ Hasło „immoralizm” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.