himalaizm
himalaizm (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌxʲĩmaˈlajism̥], AS: [χʹĩmalai ̯ism̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal.• epenteza i ̯ • akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) wspinaczka wysokogórska uprawiana w Himalajach; zob. też himalaizm w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik himalaizm dopełniacz himalaizmu celownik himalaizmowi biernik himalaizm narzędnik himalaizmem miejscownik himalaizmie[1] wołacz himalaizmie[1]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Himalaje, himalaista m, himalaistka ż
- przym. himalaistyczny, himalajski
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- baskijski: (1.1) himalaismo
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
- ↑ Bogusław Nowowiejski, Pierwiastek onomastyczny w polskiej terminologii sportowej, „Poznańskie Studia Polonistyczne”, „Seria językoznawcza”, t. 19 (39), z. 2, s. 27.