helsinka
helsinka (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- ‹hels-inka›, IPA: [xɛlˈsʲĩnka], AS: [χelsʹĩnka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nie dwuz.• nazal.• -nk-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) mieszkanka Helsinek[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik helsinka helsinki dopełniacz helsinki helsinek celownik helsince helsinkom biernik helsinkę helsinki narzędnik helsinką helsinkami miejscownik helsince helsinkach wołacz helsinko helsinki
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mieszkanka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[2].
- tłumaczenia:
- rosyjski: (1.1) хельсинка ż
- słowacki: (1.1) Helsinčanka ż
- źródła:
- ↑ Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 13.
- ↑ Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.