gruźliczanka
gruźliczanka (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik gruźliczanka gruźliczanki dopełniacz gruźliczanki gruźliczanek celownik gruźliczance gruźliczankom biernik gruźliczankę gruźliczanki narzędnik gruźliczanką gruźliczankami miejscownik gruźliczance gruźliczankach wołacz gruźliczanko gruźliczanki
- przykłady:
- (1.1) W każdym razie szklanki płukane nad wyraz oszczędnie, przez krótkie psiknięcie wodą ze spryskiwacza, niedomyte były jednakowo: czy to za złotówkę czy za trzydzieści groszy. Więc w przypadku wody sodowej z saturatora, w imię prawdy historycznej, przymiotnik „czysta” wymagał użycia cudzysłowu. A jej popularna wówczas nazwa – gruźliczanka – była adekwatna absolutnie[5].
- (1.1) Z jednej szklanki, zazwyczaj graniastej, grubościennej piły setki ludzi. Oczywiście zanim dostał ją kolejny klient, szklanka była przepłukiwana przez właściciela saturatora. Szkopuł polegał na tym, że kolejny, setny, tysięczny raz szklaneczkę przepłukiwano w tej samej wodzie. Nic więc dziwnego, że uliczną wodę sodową nazywano gruźliczanką. Miała jednak powodzenie i jak twierdzili wtajemniczeni wystarczył jeden upalny sezon w pobliżu basenu kąpielowego, aby właściciel wózkasaturatora przez pozostałą część roku mógł pławić się w słodkim nieróbstwie[6].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) woda sodowa
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) napój
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 gruźliczanka - Wielki słownik języka polskiego PAN [dostęp 2022-11-19]
- ↑ gruźliczanka – Słownik języka polskiego PWN [dostęp 2022-11-19]
- ↑ Wioletta Gnacikowska: Saturatory wracają?. W: wiadomosci.gazeta.pl [on-line]. Agora SA, 2007-06-16. [dostęp 2022-11-19].
- ↑ Magdalena Kasprzyk-Chevriaux , Kuchnia PRL dla niezaawansowanych [w:] Culture.pl [online], Instytut Adama Mickiewicza, 22 października 2014 [dostęp 2022-11-19] .
- ↑ Andrzej Janczewski: Gra w szarozielone dla początkujących, e-bookowo, 2013, s. 145.
- ↑ Andrzej Kozioł, Smaki polskie czyli jak się dawniej jadało, 2008, Narodowy Korpus Języka Polskiego.