frontalność
frontalność (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik frontalność frontalności dopełniacz frontalności frontalności celownik frontalności frontalnościom biernik frontalność frontalności narzędnik frontalnością frontalnościami miejscownik frontalności frontalnościach wołacz frontalności frontalności
- przykłady:
- (1.1) „Łączy natomiast obie płyty charakterystyczna dla włoskiej sztuki nagrobnej frontalność i bezwzględny spokój w koncepcji postaci[1].”
- składnia:
- (1.1) frontalność + D.
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) cecha
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. front m, frontowiec m
- przym. frontalny
- przysł. frontalnie
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Szczęsny Dettloff Rzeźba gnieźnieńska Wita Stosza : z badań nad twórczością krakowską mistrza Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk. Komisja Historii Sztuki, 1922.