francuskojęzyczny
francuskojęzyczny (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- ‹francusko języczny›, IPA: [frãnˈʦ̑uskɔjɛ̃w̃ˈzɨʧ̑nɨ], AS: [frãncuskoi ̯ẽũ̯zyčny], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę • podw. akc.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) posługujący się językiem francuskim
- (1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem francuskim
- (1.3) spisany, stworzony w języku francuskim
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik francuskojęzyczny francuskojęzyczna francuskojęzyczne francuskojęzyczni francuskojęzyczne dopełniacz francuskojęzycznego francuskojęzycznej francuskojęzycznego francuskojęzycznych celownik francuskojęzycznemu francuskojęzycznej francuskojęzycznemu francuskojęzycznym biernik francuskojęzycznego francuskojęzyczny francuskojęzyczną francuskojęzyczne francuskojęzycznych francuskojęzyczne narzędnik francuskojęzycznym francuskojęzyczną francuskojęzycznym francuskojęzycznymi miejscownik francuskojęzycznym francuskojęzycznej francuskojęzycznym francuskojęzycznych wołacz francuskojęzyczny francuskojęzyczna francuskojęzyczne francuskojęzyczni francuskojęzyczne
- przykłady:
- (1.1) Suzanne całe godziny siedziała z uchem przy radiu, słuchając francuskojęzycznych stacji[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1) obcojęzyczny, innojęzyczny
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) French-speaking, Francophone; (1.2) French-speaking, Francophone; (1.3) French-language
- białoruski: (1.1) франкамоўны; (1.2) франкамоўны
- duński: (1.1) fransktalende; (1.2) fransktalende; (1.3) fransksproget
- francuski: (1.1) francophone; (1.2) francophone; (1.3) francophone, en langue française
- hiszpański: (1.1) francófono, de habla francesa; (1.2) francófono, de habla francesa; (1.3) francófono, en idioma francés
- jidysz: (1.1) פֿראַנצייזיש־שפּראַכיק (francejzisz-szprachik); (1.2) פֿראַנצייזיש־שפּראַכיק (francejzisz-szprachik); (1.3) פֿראַנצייזיש־שפּראַכיק (francejzisz-szprachik)
- niderlandzki: (1.1) Franstalig; (1.2) Franstalig; (1.3) Franstalig
- niemiecki: (1.1) französischsprachig; (1.2) französischsprachig; (1.3) französischsprachig
- nowogrecki: (1.1) γαλλόφωνος; (1.2) γαλλόφωνος
- rosyjski: (1.1) франкоязычный; (1.2) франкоязычный
- szwedzki: (1.1) fransktalande, franskspråkig; (1.2) fransktalande, franskspråkig; (1.3) franskspråkig
- węgierski: (1.1) franciaul beszélő; (1.2) franciaul beszélő; (1.3) francia nyelvű
- źródła:
- ↑ Maria Nurowska, Panny i wdowy: piołun, 1993, Narodowy Korpus Języka Polskiego.