ewangelistarz
ewangelistarz (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) rel. bibliot. księga liturgiczna zawierająca tylko perykopy ewangeliczne przeznaczone do odczytania podczas mszy; zob. też ewangeliarz w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ewangelistarz ewangelistarze dopełniacz ewangelistarza ewangelistarzy celownik ewangelistarzowi ewangelistarzom biernik ewangelistarz ewangelistarze narzędnik ewangelistarzem ewangelistarzami miejscownik ewangelistarzu ewangelistarzach wołacz ewangelistarzu ewangelistarze
- przykłady:
- (1.1) W Polsce ewangelistarz najczęściej nazywany jest też ewangeliarzem.
- (1.1) Ozdobne karty ze średniowiecznego ewangelistarza próbowano wywieźć z kraju.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) księga
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ewangelik mos, ewangelicyzm mrz, ewangelia ż, ewangeliarz m, ewangelista m, ewangelizator m, ewangelizatorka ż, ewangelizowanie n, ewangelizacja ż, zewangelizowanie n
- czas. ewangelizować ndk., zewangelizować dk.
- przym. ewangelicki, ewangelizacyjny, ewangeliczny
- przysł. ewangelizacyjnie, ewangelicznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) p.łac. evangelistarium
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) evangeliary
- czeski: (1.1) evangelistář m
- niemiecki: (1.1) Evangelistar n
- słowacki: (1.1) evanjelistár m
- ukraiński: (1.1) апракос
- włoski: (1.1) evangelistario m
- źródła: