erywańczyk
erywańczyk (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌɛrɨˈvãj̃n͇ʧ̑ɨk], AS: [eryvãĩ ̯ṇčyk], zjawiska fonetyczne: nazal.• rozs. artyk.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Erywania[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik erywańczyk erywańczycy dopełniacz erywańczyka erywańczyków celownik erywańczykowi erywańczykom biernik erywańczyka erywańczyków narzędnik erywańczykiem erywańczykami miejscownik erywańczyku erywańczykach wołacz erywańczyku erywańczycy depr. M. i W. lm: (te) erywańczyki
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[2].
- tłumaczenia:
- baskijski: (1.1) erevandar
- czeski: (1.1) Jerevaňan m
- rosyjski: (1.1) ереванец m
- słowacki: (1.1) Jerevanec m, Jerevančan m
- ukraiński: (1.1) єреванець m
- źródła:
- ↑ Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 3.
- ↑ Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.