dydaktyzm
dydaktyzm (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1) blm[2],
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dydaktyzm dydaktyzmy dopełniacz dydaktyzmu dydaktyzmów celownik dydaktyzmowi dydaktyzmom biernik dydaktyzm dydaktyzmy narzędnik dydaktyzmem dydaktyzmami miejscownik dydaktyzmie[3] dydaktyzmach wołacz dydaktyzmie[3] dydaktyzmy
- przykłady:
- (1.1) Chwalono m.in. sprawne połączenie dydaktyzmu z walorami artystycznymi i przemyślaną kompozycję całości[4].
- składnia:
- (1.1) dydaktyzm + D.
- kolokacje:
- (1.1) naiwny / natrętny / nudny / suchy / tani dydaktyzm • dydaktyzm dramatu / filmu / powieści
- synonimy:
- (1.1) dydaktyczność, dydaktyka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dydaktyk mos
- przysł. dydaktycznie
- przym. dydaktyczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. didactisme (prawdop.)[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) didacticism
- białoruski: (1.1) дыдактызм m
- francuski: (1.1) didactisme m
- włoski: (1.1) didattismo m
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Hasło „dydaktyzm” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
- ↑ Hasło „dydaktyzm” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ 3,0 3,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
- ↑ z Internetu