donc
donc (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) gw. (Górny Śląsk) upał[1]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) gw. (Górny Śląsk) hica
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Mały słownik gwary śląskiej, w: Marek Szołtysek, Górny Śląsk. Przewodnik po regionie, Bielsko-Biała 2005, s. 247-306, ISBN 83-7304-461-2.
donc (język francuski)[edytuj]
- znaczenia:
spójnik
- przykłady:
- (1.1) Je pense, donc je suis. → Myślę, więc jestem. (Kartezjusz)
- (1.2) Qu'elle est donc belle ! → Jakaż ona piękna!
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Jerzy Dobrzyński, Irena Kaczuba, Bogusława Frosztęga, Wielki słownik francusko-polski, t. 1, Wiedza Powszechna, Warszawa 2003, ISBN 83-214-1201-7, s. 490.