dokumentować
dokumentować (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik przechodni niedokonany (dk. udokumentować)
- (1.1) składać dowody; zbierać i przedstawiać dokumenty na potwierdzenie czegoś
- (1.2) stanowić dokument; potwierdzać daną sprawę
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) udowadniać, uzasadniać
- (1.2) zaświadczać
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dokument mrz, dokumentacja ż, dokumentacyjność ż, dokumentalista mos, dokumentalistka ż,dokumentalistyczność ż, dokumentalistyka ż, dokumentalizm mrz, dokumentalizowanie n, dokumentalność ż, dokumentarność ż, dokumentaryzm mrz, dokumentarzysta mos, dokumentność ż, dokumentowanie n, dokumentowość ż, udokumentowanie n, udokumentowywanie n
- czas. dokumentalizować ndk., udokumentować dk., udokumentowywać ndk.
- przym. dokumentacyjny, dokumentalistyczny, dokumentalizowany, dokumentalizujący, dokumentalny, dokumentarny, dokumentowany, dokumentowy, dokumentujący, udokumentowany, udokumentowujący, udokumentowywany
- przysł. dokumentacyjnie, dokumentalnie, dokumentarnie, dokumentnie, dokumentny
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) document
- duński: (1.1) dokumentere
- niemiecki: (1.1) beurkunden, dokumentieren; (1.2) belegen, bezeugen
- norweski (bokmål): (1.1) dokumentere
- norweski (nynorsk): (1.1) dokumentere, dokumentera
- rosyjski: (1.1) документировать
- szwedzki: (1.1) dokumentera
- źródła: