dokooptować
dokooptować (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik dokonany
- odmiana:
- (1.1)
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik dokooptować czas przyszły prosty dokooptuję dokooptujesz dokooptuje dokooptujemy dokooptujecie dokooptują czas przeszły m dokooptowałem dokooptowałeś dokooptował dokooptowaliśmy dokooptowaliście dokooptowali ż dokooptowałam dokooptowałaś dokooptowała dokooptowałyśmy dokooptowałyście dokooptowały n dokooptowałom dokooptowałoś dokooptowało tryb rozkazujący niech dokooptuję dokooptuj niech dokooptuje dokooptujmy dokooptujcie niech dokooptują pozostałe formy czas zaprzeszły m dokooptowałem był dokooptowałeś był dokooptował był dokooptowaliśmy byli dokooptowaliście byli dokooptowali byli ż dokooptowałam była dokooptowałaś była dokooptowała była dokooptowałyśmy były dokooptowałyście były dokooptowały były n dokooptowałom było dokooptowałoś było dokooptowało było forma bezosobowa czasu przeszłego dokooptowano tryb przypuszczający m dokooptowałbym,
byłbym dokooptowałdokooptowałbyś,
byłbyś dokooptowałdokooptowałby,
byłby dokooptowałdokooptowalibyśmy,
bylibyśmy dokooptowalidokooptowalibyście,
bylibyście dokooptowalidokooptowaliby,
byliby dokooptowaliż dokooptowałabym,
byłabym dokooptowaładokooptowałabyś,
byłabyś dokooptowaładokooptowałaby,
byłaby dokooptowaładokooptowałybyśmy,
byłybyśmy dokooptowałydokooptowałybyście,
byłybyście dokooptowałydokooptowałyby,
byłyby dokooptowałyn dokooptowałobym,
byłobym dokooptowałodokooptowałobyś,
byłobyś dokooptowałodokooptowałoby,
byłoby dokooptowałoimiesłów przymiotnikowy przeszły m dokooptowany, niedokooptowany dokooptowani, niedokooptowani ż dokooptowana, niedokooptowana dokooptowane, niedokooptowane n dokooptowane, niedokooptowane imiesłów przysłówkowy uprzedni dokooptowawszy rzeczownik odczasownikowy dokooptowanie, niedokooptowanie
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- włoski: (1.1) cooptare
- źródła: