czeskojęzyczny
czeskojęzyczny (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌʧ̑ɛskɔjɛ̃w̃ˈzɨʧ̑nɨ], AS: [českoi ̯ẽũ̯zyčny], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę • akc. pob.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) posługujący się językiem czeskim
- (1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem czeskim
- (1.3) spisany, stworzony w języku czeskim
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik czeskojęzyczny czeskojęzyczna czeskojęzyczne czeskojęzyczni czeskojęzyczne dopełniacz czeskojęzycznego czeskojęzycznej czeskojęzycznego czeskojęzycznych celownik czeskojęzycznemu czeskojęzycznej czeskojęzycznemu czeskojęzycznym biernik czeskojęzycznego czeskojęzyczny czeskojęzyczną czeskojęzyczne czeskojęzycznych czeskojęzyczne narzędnik czeskojęzycznym czeskojęzyczną czeskojęzycznym czeskojęzycznymi miejscownik czeskojęzycznym czeskojęzycznej czeskojęzycznym czeskojęzycznych wołacz czeskojęzyczny czeskojęzyczna czeskojęzyczne czeskojęzyczni czeskojęzyczne nie stopniuje się
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- szwedzki: (1.1) tjeckiskspråkig; (1.2) tjeckiskspråkig; (1.3) tjeckiskspråkig
- źródła: