ciemięzca
ciemięzca (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ʨ̑ɛ̃ˈmʲjɛ̃w̃sʦ̑a], AS: [ćẽmʹi ̯ẽũ̯sca], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• asynch. ę • i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ciemięzca ciemięzcy dopełniacz ciemięzcy ciemięzców celownik ciemięzcy ciemięzcom biernik ciemięzcę ciemięzców narzędnik ciemięzcą ciemięzcami miejscownik ciemięzcy ciemięzcach wołacz ciemięzco ciemięzcy
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) ciemiężca, ciemiężyciel, gnębiciel, prześladowca
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ciemięstwo n, ciemiężca m, ciemiężyciel m, ciemiężenie n, ciemiężony m
- czas. ciemiężyć ndk.
- przym. ciemięski, ciemięźliwy, ciemiężliwy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) прыгнятальнік m
- rosyjski: (1.1) поработитель m
- włoski: (1.1) oppressore m
- źródła: